Ο Εθνικός ξεπέρασε τον...σκόπελο που δημιουργήθηκε απο το εντός έδρας 0-0 με τον Αετό και που θέλοντας και μη δημιούργησε ένα άγχος. Αγχος που για πολλούς μπορεί να είναι παράξενο το να ακούγεται κάτι τέτοιο ,αλλά μην ξεχνάμε ότι οι παίκτες είναι άνθρωποι και λογικό είναι να κατακλύζονται απο διάφορα συναισθήματα όσο εμπειρία και να κουβαλάνε. Η παρέμβαση του Δημήτρη Μπένα στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου που έδιωξε τη μπάλα πάνω απο τη γραμμή ήταν απόλυτα καθοριστική.Αν γινόταν το 1-0 και σε ένα κακό αγωνιστικό χώρο με την γηπεδούχο να κλείνεται πίσω όλοι καταλαβαίνουν ότι η ανατροπή θα ήταν δύσκολη.
Στην επανάληψη η ομάδα μπήκε εντελώς διαφορετική και από τη στιγμή που άνοιξε το σκορ με τον Λύγκο ανέκαμψε ψυχολογικά,ήρθε και το 0-2 με τον Παυλόπουλο που για ακόμα ένα ματς μπήκε αλλαγή και για ακόμα ένα ματς σκόραρε και αν ο Ηλιόπουλος έκανε και το 0-3 τότε θα μιλάγαμε αλλιώς.
Απο κει και πέρα δεν μπορεί να μην πει κανείς για τη διαιτησία που από ένα σημείο και πέρα έσπρωχνε την γηπεδούχο αλλά ας όψεται ο Βουτσινάς στο τέλος και η καταλυτική παρέμβαση του Σύρου εν συνεχεία..
Και κάτι άλλο..Το ότι η ομάδα δεν παίζει καλά και βγάζει καλό εαυτό σε κομμάτια μέσα στα ματς είναι δεδομένο..Όπως όμως είναι δεδομένο ότι η ομάδα δουλεύει πολύ και σκληρά σε όλους τους τομείς και τίποτα δεν αφήνεται στην τύχη..Αλλωστε, αν δεν βρέξεις κώλο λέει ο λαός δεν τρώς ψάρι..
facebook
twitter
google+
fb share