Πέρασε σχεδόν ένα
24ωρο από ένα ματς που όλοι όσοι βρέθηκαν στο «Μελισσουργός» έζησαν
πολύ έντονα με μία ανατροπή
πραγματικά εντυπωσιακή…
Μέχρι το 70 η
ομάδα έμοιαζε να βρίσκεται σε λήθαργο. Οι παίκτες μας δεν έβρισκαν τρόπους ορθολογιστικού
ς για να διασπάσουν την αντίπαλη άμυνα και βέβαια όση εμπειρία και να έχουν ,αρκετοί
από αυτούς, είναι απόλυτα
φυσιολογικό να επιφορτιστούν με
άγχος και να μην έχουν καθαρό μυαλό..
Η κίνηση που
έγινε από τον πάγκο επιβεβαιώνοντας αυτό
που λέμε πως «ποτέ δεν είναι αργά» αφού
στο 46 έγινε η αλλαγή Χαλιμούρδα-Πολυχρονίδη με τον δεύτερο να παίρνει θέση
στόπερ αποδείχτηκε ουσιαστική καθώς ο Σαμιώτης
στα χαφ ήταν εντυπωσιακός και
κέρδισε πολλές μάχες στα χαφ, εν
συνεχεία η είσοδος του Παυλάκη -στη θέση του Σκαφτούρου- έκανε μπάχαλο την άμυνα του Μοσχάτου με το
νεαρό άσο να μπαίνει σαν κρυφός κυνηγός
και να κάνει την άμυνα άνω κάτω ενώ και
ο Σταφσουλάι μετακόμισε αριστερά βρίσκοντας τον εαυτό του. Μέχρι εκείνη τη
στιγμή ο Λύγκος φάνταζε ως σαν την καλαμιά στον πάγκο, παλεύοντας με όλη την
άμυνα του Μοσχάτου, ο Σκαφτούρος στο ντεμπούτο του και χωρίς να είναι καλός
έχασε δύο ευκαιρίες.
Ο Σάμιος -από ένα
σημείο και πέρα- βρήκε ρυθμό και όταν συμβαίνει αυτό τότε η αντίπαλη άμυνα πρέπει
να ανησυχεί ..Θετικός ,από ένα σημείο και πέρα ,ειδικά
στον επιθετικό τομέα ο Γκορόγιας που έβγαλε ουσιαστικά δύο ασίστ ,ενώ Γερόλυμος
και Μπένα κέρδισαν και έχασαν μάχες,ενώ ο Σουφλας ξέρει ότι μπορεί να προσφέρει ακόμα περισσότερα αλλά ο στρατός τον έβγαλε εκτός ρυθμού.
Εύφημος μνεία όμως,
θα πρέπει να γίνει στον Βουτσινά. Ο τερματοφύλακας
μας απέδειξε γιατί όλοι νιώθουν πιο σίγουροι εν τη παρουσία του .. Ο «Βούτσι»
όχι μόνο καθοδηγούσε άψογα την άμυνα αλλά ήταν και αυτός που δύο έξοχες αποκρούσεις κράτησε το
0-1…
Είναι σίγουρο ότι
και αυτό το ματς ήταν ένα μάθημα τόσο για όλους στην ομάδα όσο και για τους αντιπάλους που όταν
υποτιμήσουν τον Εθνικό υπάρχει θέμα…Το
άλλο θέμα όμως είναι ότι δεν πρέπει και εμείς να δίνουμε δικαιώματα….
facebook
twitter
google+
fb share